Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 24/08/2010
Πλατφόρμα: Xbox Live/PSNΒίαιο, γρήγορο και όμορφο αλλά άδειο
Η αλήθεια είναι ότι o τίτλος της klei ξεκινά θεαματικά και πολύ διασκεδαστικά. Γραφικά που κλέβουν την παράσταση, πολλές κινήσεις και σχετική πρόκληση από την αρχή. To Shank είναι λίγο διαφορετικό σε σχέση με τα περισσότερα παρόμοια παιχνίδια. Δεν υπάρχει κίνηση στο βάθος της πίστας, όπως στα παραδοσιακά beat ‘ em ups, αλλά κινούμαστε σε μία ευθεία γραμμή, όπως στα παιχνίδια της σειράς Metal Slug και σε παρόμοια shooters. Με τη βοήθεια ενός πλήκτρου μπορούμε να επιτεθούμε με τους σουγιάδες μας, ένα δεύτερο κουμπί ενεργοποιεί τη χρήση πυροβόλων όπλων -ανάμεσα στα οποία βρίσκονται ένα ζευγάρι πιστόλια, μία καραμπίνα και ένα ζευγάρι αυτόματα όπλα, όλα με αμέτρητες σφαίρες- ενώ με το πάτημα ενός τρίτου κουμπιού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δυνατότερα όπλα όπως ηλεκτρικά πριόνια, αλυσίδες και Katana.
Τα όπλα που αποκτούμε στην πορεία συμβάλλουν στη δημιυοργία της παράδοξης αυτής καμπύλης δυσκολίας και, τελικά, ειδικά για τους παίκτες με λίγο περισσότερη εμπειρία που θα ανακαλύψουν γρηγορότερα το τί ακριβώς πρέπει να κάνουν, η τελική δυσκολία μάλλον μειώνεται όσο προχωράμε και βρίσκουμε διάφορες "τρύπες", παρά αυξάνεται. Φυσικά, παρόμοιες "φθηνές" τακτικές μπορούν να βρεθούν σε πολλά παιχνίδια, αλλά στο Shank το κακό παραγίνεται από νωρίς, ενώ και το ίδιο το παιχνίδι ενθαρρύνει τη χρήση τους, αφού όπως προαναφέραμε, ο πειραματισμός τιμωρείται.
Το Shank είναι ένα 2D scrolling beat’ em up που ξεχώρισε από την αρχή για το ιδιαίτερο art direction του και, κυρίως, για το βραβευμένο animation του. Το Shank δανείζεται στοιχεία τόσο από τα beat’ em ups της Capcom όσο και από διάφορα shoot’ em ups όπως, κυρίως, τα Metal Slug. Φυσικά, έμφαση έχει δοθεί στις μάχες σώμα με σώμα, χωρίς να λείπουν και οι πυροβολισμοί, ενώ η klei Entertainment φρόντισε να γεμίσει το παιχνίδι με πολλές ικανότητες και όπλα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το Shank διαθέτει μία υποτυπώδη ιστορία που θυμίζει έντονα αυτή των ταινιών Kill Bill. Η ιστορία πλαισιώνεται από όμορφα -αν και όχι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα- cut scenes, που κάνουν χρήση του ιδιαίτερου art direction του παιχνιδιού. Υπάρχουν δύο campaigns, ένα βασιζόμενο στην κεντρική ιστορία, το οποίο διαρκεί περίπου 3 ώρες και μπορεί να παιχτεί αποκλειστικά από έναν παίκτη, και ένα co-op campaign, στο οποίο υπάρχει αποκλειστικά offline multiplayer για δύο παίκτες.
Το co-op campaign διαρκεί περίπου το μισό σε σχέση με το πρώτο campaign και αποτελεί prequel της κεντρικής ιστορίας. Πραγματικά, δεν μπορούμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο υπάρχουν αυτοί οι περιορισμοί και γιατί δεν μπορούμε να παίξουμε και τα δύο campaigns, single player ή multiplayer.
Παραδοσιακό beat’ em up ή κάτι άλλο;
Η αλήθεια είναι ότι o τίτλος της klei ξεκινά θεαματικά και πολύ διασκεδαστικά. Γραφικά που κλέβουν την παράσταση, πολλές κινήσεις και σχετική πρόκληση από την αρχή. To Shank είναι λίγο διαφορετικό σε σχέση με τα περισσότερα παρόμοια παιχνίδια. Δεν υπάρχει κίνηση στο βάθος της πίστας, όπως στα παραδοσιακά beat ‘ em ups, αλλά κινούμαστε σε μία ευθεία γραμμή, όπως στα παιχνίδια της σειράς Metal Slug και σε παρόμοια shooters. Με τη βοήθεια ενός πλήκτρου μπορούμε να επιτεθούμε με τους σουγιάδες μας, ένα δεύτερο κουμπί ενεργοποιεί τη χρήση πυροβόλων όπλων -ανάμεσα στα οποία βρίσκονται ένα ζευγάρι πιστόλια, μία καραμπίνα και ένα ζευγάρι αυτόματα όπλα, όλα με αμέτρητες σφαίρες- ενώ με το πάτημα ενός τρίτου κουμπιού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δυνατότερα όπλα όπως ηλεκτρικά πριόνια, αλυσίδες και Katana.Επίσης, έχουμε στη διάθεση μας χειροβομβίδες, μπορούμε να πιάσουμε σε λαβή τους εχθρούς μας αν είναι κοντά ή πηδώντας πάνω τους από μακριά, ενώ έχουμε τη δυνατότητα να αμυνθούμε στις εχθρικές επιθέσεις ή να τις αποφύγουμε χρησιμοποιώντας την αντίστοιχη κίνηση που μας αφήνει άτρωτους για λίγο. Τέλος, σε ό,τι αφορά το gameplay, ο τίτλος περιέχει και λίγο απλοϊκό και αρκετά εύκολο platforming.
Πρώτα απ’ όλα, υπάρχουν όπλα, ικανότητες και τακτικές που είναι υπερβολικά αποτελεσματικές. Το παιχνίδι μας ωθεί να χρησιμοποιούμε συνεχώς τις ίδιες αυτές τακτικές, ενώ όσο περισσότερο προσπαθούμε να πειραματιστούμε, το παιχνίδι γίνεται δυσκολότερο και περισσότερο κουραστικό πάρα διασκεδαστικό.
Τα όπλα που αποκτούμε στην πορεία συμβάλλουν στη δημιυοργία της παράδοξης αυτής καμπύλης δυσκολίας και, τελικά, ειδικά για τους παίκτες με λίγο περισσότερη εμπειρία που θα ανακαλύψουν γρηγορότερα το τί ακριβώς πρέπει να κάνουν, η τελική δυσκολία μάλλον μειώνεται όσο προχωράμε και βρίσκουμε διάφορες "τρύπες", παρά αυξάνεται. Φυσικά, παρόμοιες "φθηνές" τακτικές μπορούν να βρεθούν σε πολλά παιχνίδια, αλλά στο Shank το κακό παραγίνεται από νωρίς, ενώ και το ίδιο το παιχνίδι ενθαρρύνει τη χρήση τους, αφού όπως προαναφέραμε, ο πειραματισμός τιμωρείται.Με τη χρήση του σουγιά τις περισσότερες φορές μπορούμε να χτυπάμε συνεχώς τους εχθρούς χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν, ενώ η κίνηση αυτή μπορεί να ακυρωθεί και να περάσουμε σε μία αποφυγή αν δούμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Μόλις κάποιος καταλάβει ότι η καραμπίνα σπρώχνει πίσω όλους τους εχθρούς, λογικό είναι κάποια στιγμή να σταθεί σε μία γωνία και να χτυπά τους εχθρούς που δεν θα μπορούν να τον πλησιάζουν.
Στο προαναφερθέν παράδειγμα κάποιος αντίπαλος πιθανόν να έρθει από πίσω μας ή να μας πυροβολήσει από μακριά και θα μας αναγκάσει να αλλάξουμε θέση, αλλά μέχρι να γίνει αυτό, θα έχουμε κάνει πολύ σημαντική ζημιά στους εχθρούς. Αντίστοιχα, όταν κάποιος παρατηρήσει ότι συγκεκριμένες λαβές μπορούν να προκαλέσουν εύκολα υψηλά ποσοστά ζημιάς ή και να σκοτώσουν με ένα χτύπημα τους αντιπάλους, η κατάχρηση των κινήσεων αυτών δεν προκαλεί εντύπωση. Όπως γίνεται φανερό, το Shank γίνεται γρήγορα βαρετό και μάλιστα όποιος δεν ενδιαφέρεται να εξερευνήσει τις, μάλλον περιττές, δυνατότητες που προσφέρει στον τομέα της μάχης, θα μπορέσει να τελειώσει το παιχνίδι αρκετά γρηγορότερα από τις 3 ώρες που προαναφέραμε.
Οι μάχες με τα bosses απαιτούν από τον παίκτη πολύ συγκεκριμένες κινήσεις ή να περιμένουμε το πότε ο αντίπαλος θα μείνει ευάλωτος σε μία λαβή. Ουσιαστικά, οι μάχες αυτές είναι διασκεδαστικές μόνο την πρώτη φορά που θα τις παίξουμε, αφού αν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε γίνονται εντελώς αδιάφορες. Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως είναι φυσικό, στο co-op campaign το παιχνίδι γίνεται πολύ πιο διασκεδαστικό, με εξαίρεση όμως τις boss fights.
Τα bosses του campaign αυτού έχουν υπερβολικά μεγάλες μπάρες ενέργειας και είναι αρκετά κουραστικά. Ο τίτλος, όσον αφορά το single player τουλάχιστον, έχει μικρή αξία επανάληψης και σε αυτό συμβάλει και το διαθέσιμο hard mode. Ούτε λίγο ούτε πολύ, και σε αυτό το βαθμό δυσκολίας παίζουμε περίπου με τον ίδιο τρόπο, ενώ η μεγάλη διαφορά είναι ότι δεν υπάρχουν πια checkpoints. Με αυτόν τον τρόπο, το Shank απαιτεί πολύ μεγάλη υπομονή γιατί, παρόλο που η αύξηση της δυσκολίας δεν είναι τόσο μεγάλη όσο θα περιμέναμε, είναι εύκολο να γίνει λάθος και αυτό τιμωρείται υπερβολικά αυστηρά. Ευτυχώς τα bosses θεωρούνται ως ξεχωριστά επίπεδα.
Στη φωτιά της μάχης είναι εύκολο να πατήσει κάποιος κατά λάθος μία κατεύθυνση και να βρεθεί κάπου αλλού χωρίς να το θέλει. Αυτό το χαρακτηριστικό οδήγησε τον υπογράφοντα στο να μη χρησιμοποιήσει καθόλου την άμυνα, αλλά μόνο την αποφυγή ούτως ώστε να αποφύγει τέτοιου τύπου λάθη, ωστόσο, αυτό εξαρτάται και από το στυλ παιξίματος του καθενός. Επίσης, στο co-op, όπου έχουμε τη δυνατότητα να "σηκώσουμε" το δεύτερο παίκτη αν χάσει, αυτό γίνεται πάλι με το κουμπί της επίθεσης με τους σουγιάδες. Ειδικά σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται ολόκληρη...τελετουργία για να σηκώσεις τον άλλο παίκτη, αφού με το παραμικρό λάθος ο χαρακτήρας μας απλά θα επιτεθεί στο κενό κάτι που μπορεί να προκαλέσει αρκετό εκνευρισμό, ειδικά στα boss fights.
Επιπροσθέτως, κάποιες φορές υπάρχει μία μικρή καθυστέρηση στην ανταπόκριση του χειρισμού, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις που προσπαθούμε να αλλάξουμε γρήγορα κατεύθυνση και να επιτεθούμε από την άλλη πλευρά, ο χαρακτήρας μας απλά δεν υπακούει. Τα τελευταία προβλήματα σε καμιά περίπτωση δεν θεωρούμε ότι καταστρέφουν το παιχνίδι και δεν συμβαίνουν συχνά, αλλά από τη στιγμή που συμβαίνουν πρέπει να αναφερθούν.
Οι μάχες με τα bosses απαιτούν από τον παίκτη πολύ συγκεκριμένες κινήσεις ή να περιμένουμε το πότε ο αντίπαλος θα μείνει ευάλωτος σε μία λαβή. Ουσιαστικά, οι μάχες αυτές είναι διασκεδαστικές μόνο την πρώτη φορά που θα τις παίξουμε, αφού αν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε γίνονται εντελώς αδιάφορες. Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως είναι φυσικό, στο co-op campaign το παιχνίδι γίνεται πολύ πιο διασκεδαστικό, με εξαίρεση όμως τις boss fights.
Τα bosses του campaign αυτού έχουν υπερβολικά μεγάλες μπάρες ενέργειας και είναι αρκετά κουραστικά. Ο τίτλος, όσον αφορά το single player τουλάχιστον, έχει μικρή αξία επανάληψης και σε αυτό συμβάλει και το διαθέσιμο hard mode. Ούτε λίγο ούτε πολύ, και σε αυτό το βαθμό δυσκολίας παίζουμε περίπου με τον ίδιο τρόπο, ενώ η μεγάλη διαφορά είναι ότι δεν υπάρχουν πια checkpoints. Με αυτόν τον τρόπο, το Shank απαιτεί πολύ μεγάλη υπομονή γιατί, παρόλο που η αύξηση της δυσκολίας δεν είναι τόσο μεγάλη όσο θα περιμέναμε, είναι εύκολο να γίνει λάθος και αυτό τιμωρείται υπερβολικά αυστηρά. Ευτυχώς τα bosses θεωρούνται ως ξεχωριστά επίπεδα.Γιατί μπερδευτήκαμε έτσι; Προβλήματα χειρισμού
Σε αυτό το σημείο πρέπει να μιλήσουμε για το χειρισμό και για τα προβλήματα που έχει. Ένα σημαντικό λάθος είναι η συλλογή μπουκαλιών που γεμίζουν την ενέργειά μας με το ίδιο κουμπί που χρησιμοποιούμε για την επίθεση με τους σουγιάδες. Όπως είναι φυσικό, για να μη χρησιμοποιήσουμε τα μπουκάλια αυτά κατά λάθος, πρέπει να χρησιμοποιούμε άλλες επιθέσεις, ενώ ένα άλλο λάθος εντοπίζεται στη χρήση του ίδιου πλήκτρου για την άμυνα και την αποφυγή, η οποία γίνεται με το ταυτόχρονο πάτημα της ανάλογης κατεύθυνσης.
Στη φωτιά της μάχης είναι εύκολο να πατήσει κάποιος κατά λάθος μία κατεύθυνση και να βρεθεί κάπου αλλού χωρίς να το θέλει. Αυτό το χαρακτηριστικό οδήγησε τον υπογράφοντα στο να μη χρησιμοποιήσει καθόλου την άμυνα, αλλά μόνο την αποφυγή ούτως ώστε να αποφύγει τέτοιου τύπου λάθη, ωστόσο, αυτό εξαρτάται και από το στυλ παιξίματος του καθενός. Επίσης, στο co-op, όπου έχουμε τη δυνατότητα να "σηκώσουμε" το δεύτερο παίκτη αν χάσει, αυτό γίνεται πάλι με το κουμπί της επίθεσης με τους σουγιάδες. Ειδικά σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται ολόκληρη...τελετουργία για να σηκώσεις τον άλλο παίκτη, αφού με το παραμικρό λάθος ο χαρακτήρας μας απλά θα επιτεθεί στο κενό κάτι που μπορεί να προκαλέσει αρκετό εκνευρισμό, ειδικά στα boss fights.Επιπροσθέτως, κάποιες φορές υπάρχει μία μικρή καθυστέρηση στην ανταπόκριση του χειρισμού, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις που προσπαθούμε να αλλάξουμε γρήγορα κατεύθυνση και να επιτεθούμε από την άλλη πλευρά, ο χαρακτήρας μας απλά δεν υπακούει. Τα τελευταία προβλήματα σε καμιά περίπτωση δεν θεωρούμε ότι καταστρέφουν το παιχνίδι και δεν συμβαίνουν συχνά, αλλά από τη στιγμή που συμβαίνουν πρέπει να αναφερθούν.
Μία βίαιη ζωγραφιά: Ο τεχνικός τομέας
Ο τεχνικός τομέας του Shank αποτελεί δίχως αμφιβολία το καλύτερο κομμάτι του. Το animation είναι ό,τι καλύτερο έχουμε δει τον τελευταίο καιρό σε 2D περιβάλλον, ενώ και το υπερβίαιο art direction είναι φρέσκο και ελκυστικό. Οι cut scenes του παιχνιδιού ίσως να μην έχουν αρκετό περιεχόμενο, αλλά είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και όμορφες στιλιστικά, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Οι μελωδίες που συνοδεύουν το παιχνίδι ταιριάζουν με το ύφος του, ενώ και το voice over είναι επαρκές, πράγματα που ολοκληρώνουν την πολύ καλή εικόνα του τίτλου σε αυτόν τον τομέα.Συμπεράσματα
Το Shank μπορεί να προσφέρει πολλές στιγμές διασκέδασης, αυτές όμως δεν είναι αρκετές για να μας κάνουν να ξεχάσουμε τα πολλά προβλήματα, ειδικά όταν μας δίνεται η εντύπωση ότι ο τίτλος κυκλοφόρησε πριν δοκιμαστεί ενδελεχώς, ενώ για ορισμένα ατοπήματα δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία. Ακόμα και το co-op του παιχνιδιού, μια από τις καλύτερες στιγμές του, είναι υπερβολικά "πετσοκομμένο", με αποτέλεσμα αυτό που μένει στο τέλος να είναι το ενδιαφέρον art direction και τα εντυπωσιακά γραφικά του. Ως έχει, το Shank προτείνεται μόνο στους φανατικούς φίλους του είδους, για τη διαφορετική προσέγγιση που προτείνει και για τις όποιες στιγμές διασκέδασης είναι σε θέση να προσφέρει.Reviewer: Νίκος Καβακλής
Θετικά
- Εντυπωσιακό ξεκίνημα στο single player
- Ξεχωριστός οπτικός τομέας και κορυφαίο animation
- Διασκεδαστικό co-op
Αρνητικά
- Προβλήματα ισορροπίας και σχεδιασμού στο gameplay
- Ο χειρισμός παρουσιάζει προβλήματα
- Μόνο offline co-op που περιορίζεται σε ένα μικρό campaign
- Μικρή αξία επανάληψης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου